اسلام-بصیرت

 

خطبه بدون نقطه حضرت علی(ع):

 

الحَمدُ لِلّهِ أهلِ الحَمدِ وَ أحلاهُ، وَ أسعَدُ الحَمدِ وَ أسراهُ، وَ أکرَمُ الحَمدِ وَ أولاهُ. الواحدُالأحَدُ الصَّمَدُ، لا والِدَ لَهُ وَ لا وَلَدَ. سَلَّطَ المُلوکَ وَ أعداها، وَ أهلَکَ العُداةَ وَ أدحاها، وَ أوصَلَ المَکارِمَ وَ أسراها، وَ سَمَکَ السَّماءَ وَ عَلّاها، وَ سَطَحَ المِهادَ وَ طَحاها، وَ وَطَّدَها وَ َحاها، وَ مَدَّها وَ سَوّاها، وَ مَهَّدَها وَ وَطّاها، وَ أعطاکُم ماءَها وَ مَرعاها، وَ أحکَمَ عَدَدَ الاُمَمِ وَ أحصاها، وَ عَدَّلَ الأعلامَ وَ أرساها. الاِلاهُ الأوَّلُ لا مُعادِلَ لَهُ، وَلا رادَّ لِحُکمِهِ، لا إلهَ إلّا هُوَ، المَلِکُ السَّلام، المُصَوِّرُ العَلامُ، الحاکِمُ الوَدودُ، المُطَهِّرُ الطّاهِرُ، المَحمودُ أمرُهُ، المَعمورُ حَرَمُهُ، المَأمولُ کَرَمُهُ. عَلَّمَکُم کَلامَهُ، وَ أراکُم أعلامَهُ، وَ حَصَّلَ لَکُم أحکامَهُ، وَ حَلَّلَ حَلالَهُ، وَ حَرَّمَ حَرامَهُ. وَ حَمَّلَ مُحَمَّداً (صَلَّ اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) الرِّسالَةَ، وَ رَسولَهُ المُکَرَّمَ المُسَدَّدَ، ألطُّهرَ المُطَهَّرَ. أسعَدَ اللهُ الاُمَّةَ لِعُلُوِّ مَحَلِّهِ، وَ سُمُوِّ سُؤدُدِهِ، وَ سَدادِ أمرِهِ، وَ کَمالِ مُرادِهِ. أطهَرُ وُلدِ آدَمَ مَولوداً، وَ أسطَعُهُم سُعوداً، وَ أطوَلُهُم عَموداً، وَ أرواهُم عوداً، وَ أصَحُّهُم عُهوداً، وَ أکرَمُهُم مُرداً وَ کُهولاً. صَلاةُ اللهِ لَهُ لِآلِهِ الأطهارِ مُسَلَّمَةً مُکَرَّرَةً مَعدودَةً، وَ لِآلِ وُدِّهِمُ الکِرامِ مُحَصَّلَةً مُرَدَّدَةً ما دامَ لِالسَّماءِ أمرٌ مَرسومٌ وَ حَدٌّ مَعلومٌ. أرسَلَهُ رَحمَةً لَکُم، وَ طَهارَةً لِأعمالِکُم، وَ هُدوءَ دارِکُم وَ دُحورَ، عارِکُم وَ صَلاحَ أحوالِکُم، وَ طاعَةً لِلّهِ وَ رُسُلِهِ، وَ عِصمَةً لَکُم وَ رَحمَةً. اِسمَعوا لَهُ وَ راعوا أمرَهُ، حَلِّلوا ما حَلَّلَ، وَ حَرِّموا ما حَرَّمَ، وَ اعمِدوا – رَحِمَکُمُ اللهُ – لِدَوامِ العَمَلِ، وَ ادحَروا الحِرصَ، وَ اعدِموا الکَسَلَ، وَ ادروا السَّلامَةَ وَ حِراسَةَ مُلکِ وَ رَوعَها، وَ هَلَعَ الصُّدورِ وَ حُلولَ کَلِّها وَ هَمِّها. هَلَکَ وَ اللهِ أهلُ الاِصرارِ، وَ ما وَلَدَ والِدٌ لِلاِسرارِ، کَم مُؤَمِّلٍ أمَّلَ ما أهلَکَهُ، وَ کَم مالٍ وَ سِلاحٍ أعَدَّ صارَ لِلأعداءِ عُدَّةً وَ عُمدَةً. اَللّهُمَّ لَکَ الحَمدُ وَ دَوامُهُ، وَ المُلکُ وَ کَمالُهُ، لااِلهَ إلّا هُوَ، وَسِعَ کُلَّ حِلمٍ حِلمُهُ، وَ سَدَّدَ کُلُّ حُکمٍ حُکمُهُ، وَ حَدَرَ کُلَّ عِلمٍ عِلمُهُ. عَصَمَکُمُ وَ لَوّاکُم، وَ دَوامَ السَّلامَةِ أولاکُم، وَ لِلطّاعَةِ سَدَّدَکُم، وَ لِلاِسلامِ هَداکُم، وَ رَحِمَکُم وَ سَمِعَ دُعاءَکُم، وَ طَهَّرَ أعمالَکُم، وَ أصلَحَ أحوالَکُم. وَ أسألُهُ لَکُم دَوامَ السَّلامَةِ، وَ کَمالَ السَّعادَةِ، وَ الآلاءَ الدّارَةَ، وَ الاَحوالَ السّارَّةَ، وَ الحَمدُ لِلّهِ وَحدَهُ.

نهج السعادة فی مستدرک نهج البلاغه ج 1 ص 100 تا 103 خ 21، بحار الانوار ج 9 ط قدیم به نقل از سفینة البحار ج 1 ص 397، تاریخ عماد زاده ج امیر المؤمنین ص 438

 

ترجمه خطبه

ستایش مخصوص خدایی است که سزاوار ستایش و مآل آن است. از آنِ اوست رساترین ستایش و شیرین ترین آن و سعادت بخش ترین ستایش و سخاوت بار ترین(و شریف ترین) آن و پاک ترین ستایش و بلند ترین آن و ممتاز ترین ستایش و سزاوارترین آن.

یگانه و یکتای بی نیاز(ی که همه نیازمندان و گرفتاران آهنگ او نمایند). نه پدری دارد و نه فرزندی.

شاهان را (به حکمت و آزمون) مسلّط ساخت وبه تاختن واداشت. و ستمکاران (و متجاوزان) را هلاکت نمود و کنارشان افکند. و سجایای بلند را (به خلایق) رسانید و شرافت بخشید. و آسمان را بالا برد و بلند گردانید. بستر زمین را گشود و گسترش داد و محکم نمود و گسترده ساخت. آن را امتداد داد و هموار کرد و (برای زندگی) آماده و مهیّا فرمود. آب و مرتعش را به شما ارزانی داشت. تعداد اقوام را (برای زندگی) آماده و مهیّا فرمود. آب و مرتعش را به شما ارزانی داشت. تعداد اقوام را (برای زندگی در آن) به درستی. (و حکمت) مقرّر فرمود و بر شمار (یکایک) آنان احاطه یافت. و نشانه های بلند (هدایت) مقرّر فرمود و آنها را بر افراشته و استوار ساخت.

معبود نخستین که نه او را هم طرازی است و نه حکمش را مانعی. خدایی نیست جز او، که پادشاه است و (مای?) سلامت، صورتگر است و دانا، فرمانروا و مهربان، پاک و بی آلایش. فرمانش ستوده است و حریم کویش آباد (به توجّه پرستندگان و نیازمندان) است و سخایش مورد امید.

کلامش را به شما آموخت و نشانه هایش را به شما نمایاند. و احکامش را برایتان دست یافتنی نمود. آنچه روا بود حلال و آنچه در خور ممنوعیت بود، حرام شمرد.

بار رسالت را بر دوش محمّد(صلّی الله علیه و آله) افکند. (همان) رسول گرامی که بدو سروری و درستی (در گفتار و کردار و رفتار) ارزانی شده، پاک و پیراسته است.

خداوند این امّت را به خاطر برتریِ مقام و بلندیِ شرف و استواری دین او و کامل بودنِ آرمانش سعادت بخشید. او بی آلایش ترین فردِ از آدمیان در هنگامه ولادت و فروزنده ترین ستاره یمن و سعادت است. او بلند پایه ترین آنان (در نیاکان) است و زیباترین آنها در (نسل و) شاخسار. و درست پیمان ترین و کریم ترین آنان است در نوجوانی و بزرگسالی.

درود خداوند از آن او و خاندان پاکش باد، درودی خالص و پی در پی و مکرّر (برای آنان) و برای دوست داران بزرگوارشان، درودی ماندگار و پیوسته، (برای همیشه تا وقتی که برای آسمان حکمی مرقوم است و نقشی مقرّر.

او فرستاد تا تا برایتان رحمتی باشد و مایه پاکیزگی اعمالتان و آرامش سرای (زندگی) شما و بر طرف شدن نقاط ننگ (: و شرم آور کار)تان. و تا مایه صلاح حالتان باشد و اطاعت شما از خدا و رسولانش و موجب حفظ شما و رحمتی (بس بزرگ و فراگیر).

از او فرمان برید و بر دستورش مواظبت ورزید. آنچه را حلال دانست، حلال و هر چه را حرام داشت حرام بشمارید. خدایتان رحمت کند؛ آهنگ کوششی پیوسته نمایید و آزمندی را از خود برانید و تنبلی را وا نهید. رسم سلامت و حفظ حاکمیّت و بالندگی آن را – و آنچه را که موجب دغدغه سینه ها (:و تشویش دلها) و روی کردِ درماندگی و پریشانی به سوی به آنهاست – بشناسید

 

ديشب اين طبع، بي‌قرار شما 

خواست عرض ارادتي بكند 

دست كم از دل شكسته‌تان 

واژه‌هايم عيادتي بكند 

*** 

چشم بد دور، عمرتان بسيار 

كس نبيند ملالتان آقا! 

ما نمرديم خون دل بخوري 

تخت باشد خيالتان آقا! 

*** 

چيست روباه در مصاف شير؟! 

چه نيازي به امر يا گفته؟! 

تو فقط ابرويي به هم آور 

مي‌شود خواب دشمن آشفته 

*** 

هست خاموشي‌ات پر از فرياد 

در تو آرامشي است طوفاني 

«الذي انزل السكينه» تو را 

كرده سرشار از فراواني 

*** 

واژه‌ها از لبت تراويدند 

پرصلابت، پرعاطفه، پرشور 

آفريدند در دل مردم 

عزت، آمادگي، حماسه، حضور 

*** 

اين حماسه همه ز يمن تو بود 

گرچه از آن مردمش خواندي 

رهبرا! تا ابد ولي محبوب 

در دل عاشقان خود ماندي 

*** 

سهم دلدادگان تو سلوي 

قسمتِ دشمنان تو سجيل 

رهبري نيست در جهان جز تو 

كه ز امت چنين كند تجليل 

*** 

نسل سوم چو نسل اول هست 

با شعف با شعور با باور 

جاري است انقلاب چون كوثر 

هان! «فصل لربك وانحر» 

*** 

گرچه در باغ سينه‌ات داري 

لطف‌ها، مهرها، محبت‌ها 

گفتي اما نمي‌روي چو حسين 

تا ابد زير بار بدعت‌ها! 

*** 

ناگهان در نماز جمعه شهر 

عطر محراب جمكران گل كرد 

بغض تو تا شكست بر لب‌ها 

ذكر يا صاحب الزمان (عج) گل كرد 

*** 

جان ايران! چه شد كه جانت را 

جان ناقابلي گمان كردي؟! 

آبروي همه مسلمانان 

اشك ما را چرا درآوردي؟! 

*** 

جسم تو كامل است، ناقص نيست 

مي‌دهد عطر يك بغل گل ياس 

دستت اما حكايتي دارد... 

رَحِمَ

يك روز حضرت آیت الله حاج شیخ حبیب الله گلپایگانی ^(ره)  فرمود :

ديشب مى ديدم كه وارد حرم مطهّر آقا شدم و بدن مقدّس حضرت على بن موسى الرّضا(ع) در وسط حرم پا به قبله دراز شده و پارچه سفيد روى بدن آن حضرت كشيده اند ، در اين بين بادى وزيد و پارچه را از روى بدن آن حضرت به كنارى انداخت من با كمال تعجّب ديدم بدن مقدّسش سوراخ سوراخ است و جاى تير ديده مى شود !به آن حضرت عرض كردم آقا من شنيده بودم شما را با زهر شهيد كرده اند ولى حالا مى بينم در بدن مقدّستان جاى تير زيادى وجود دارد .

فرمودند : صحيح است مرا با زهر كشتند ، اين سوراخها مربوط به فلان عملى ¹ است كه بعضى از زائرين انجام مى دهند . آن مانند تيرى است كه بر بدن من مى خورد ( و ايشان نام آن گناه را مى برد ) و توضيح مى داد كه وقتى اين گناه با آنكه از گناهان صغيره است اين عكس العملش باشد ، گناهان كبيره چه مى كند ؟

 

سپس مى فرمود : اگر يزيد سر مقدّس حضرت سيّدالشّهدا (ع) را در وسط گذاشته بود و اطرافش گناه مى كرد ما مجاورين مشهد ، بدن مقدّس حضرت رضا (ع) را در وسط گذاشته ايم و اطرافش گناه مى كنيم .

 

حالا آن عمل چیست : آن عمل تراشيدن ريش بوده است كه بعضي از زوّار رعايت احترام آقا را نمی كنند و با ريش تراشيده وارد حرم مطّهر می شوند .

برای مطالعه شرح حال آن فقیه وارسته به کتاب زیر صفحه ۱۸۵ به بعد مراجعه کنید

پرواز روح

مولف : سید حسن ابطحی

امام علی(ع) دربرخی نامه های خودبه استاندارانش می فرمود:قلم های خودرانازک بتراشیدوسطرهارابه هم نزدیک کنیدوزیادی

کلمات راحذف کنیدودرآوردن معانی صرفه جویی کنیدواززیاده روی بپرهیزیدکه اموال مسلمین تاب وتوان زیاده روی راندارد.

منبع:الحیاة.جلد۲صفحه۱۹۷

(19)آيه قل كفى بالله شهيدا بينى و بينكم و من عنده علم الكتاب

 

كافران رسالت پيغمبر اكرم را انكار كرده و گفتند تو پيغمبر نيستى اين آيه در پاسخ آنان به حضرتش نازل شد كه بگو (من براى رسالت خود دو شاهد دارم يكى) خدا است كه براى شهادت ميان من و شما كافى است و ديگرى كسى است كه علم كتاب در نزد اوست. ثعلبى در تفسير آيه مزبور مي‌نويسد آن كه علم كتاب در نزد اوست على بن ابيطالب است. (20)

همچنين ابوسعيد خدرى گويد از رسول خدا صلى الله عليه و آله پرسيدم آن كس كه علم كتاب در نزد اوست كيست؟ فرمود آن كس برادرم على بن ابيطالب است. (21)

شيخ سليمان بلخى از ابن عباس نقل مي‌كند كه گفت آن كه علم كتاب در نزد اوست على عليه السلام است زيرا او به تفسير و تأويل و ناسخ و منسوخ آن عالم بود. (22)

 

------------------------------------------------

(19) سوره رعد، آيه 13.

(20) غاية المرام، باب 126.

(21) شواهد التنزيل، جلد 1، ص 307.

(22) ينابيع المودة، ص 104.

آیه ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن ودا. 

 

 

 كسانى كه ایمان آورده و عمل‏هاى نیك انجام دادند به زودى خداوند دوستى آنها را در دل‌هاى مردم قرار می‌دهد.

گنجى شافعى از قول خوارزمى می‌نویسد كه على علیه السلام فرمود مردى مرا ملاقات كرد و گفت یا ابا الحسن بدان كه به خدا من ترا در راه خدا دوست دارم على علیه السلام فرمود من به رسول خدا صلى الله علیه و آله مراجعه كرده و سخن ‏آن مرد را به او خبر دادم. پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله فرمود شاید در باره او احسان و نیكى نموده‏اى،گفتم بخدا من در باره او احسانى نكرده‏ام،رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود خدا را سپاس كه دلهاى مؤمنین را بدوستى تو واد داشته است آنگاه آیه بالا نازل شد. (35)  

-----------------------------------------------

(35) كفایة الطالب، ص 249/ مناقب خوارزمى، ص 188/ الغدیر، جلد 2، ص 56 .

 

                          برای دیدن آیات بیشتربه ادامه مطلب بروید.......

 

 

پدر آیت الله سید محمدتقی مدرسی نقل می کند:

عصر عاشورای سال 61 هجری ، شیطانک ها دیدند که ابلیس

سرکرده ی آنان ، به سر و صورت می زند و می گرید

گفتند:

امروز که تو باید خوشحال باشی از چه رو پریشانی و گریان؟

گفت:

اشتباه بزرگی کردم که این جماعت را واداشتم که حسین را بکشند

گفتند:چطور؟

مگر تو نمی خواستی این جمع به ظاهر مسلمان ،

راهی جهنم شوند؟ و مگر نشدند؟

گفت:چرا چنین شد

ولی از این نکته غفلت کرده بودم که با این کار ،

باب رحمت الهی به روی مردم باز می شود

هرکس به نحوی خود را در دستگاه امام حسین [علیه السلام]

جای می دهد و از شفاعت او بهره مند می گردد.

 

منبع:داستانهای روح فزا ص 127 

 

ﻧﻮﺷﯿﺪﻧﯽ ﺍﮔﺮ ﺁﺏ ﭘﺮﺗﻘﺎﻝ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﺍﺳﺖ

ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﮐﻨﯿﺎﮎ ﺑﺎﺷﻪ ﺁﺧﺮ ﺑﺎﮐﻼﺳﯽ ﻫﺴﺖ

ﻓﻀﺎﭘﯿﻤﺎ ﺍﮔﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﺍﻭﻧﻮﺭ ﺁﺏ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﮐﺸﻮﺭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ

ﺍﮔﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻪ " ﺁﺏ ﻭ ﻧﻮﻥ ﻧﻤﯿﺸﻪ"

ﺍﻧﺮﮊﯼ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﺍﮔﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻧﻮﺭ ﺁﺏ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ،

ﺍﮔﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻪ " ﺁﺏ ﻭ ﻧﻮﻥ ﻧﻤﯿﺸﻪ"

ﺭﺍﻫﭙﯿﻤﺎﯾﯽ ﺍﮔﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻧﻮﺭ ﺁﺏ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺑﯿﺎﻥ،

ﺍﮔﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﺳﺎﻧﺪﯾﺲ ﺧﻮﺭﻫﺎ

ﺁﺧﻮﻧﺪ ﮐﻼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﯽ ﺧﻮﺩﯼ ﻫﺴﺖ

ﺍﻣﺎ ﺍﮔﻪ ﺧﺎﺗﻤﯽ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺷﺎﻫﺰﺍﺩﻩ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﺮ ﺍﺳﺐ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﻌﻀﯿﺎ

ﻣﺮﺟﻊ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﭼﯿﻪ ؟؟؟ ﻣﮕﻪ ﺁﺩﻡ ﻫﻢ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﺸﻪ !!

ﺍﻣﺎ ﺍﮔﻪ ﺻﺎﻧﻌﯽ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺣﺠﻪ ﺍﻻﺳﻼﻡ ﻭﺍﻟﻤﺴﻠﻤﯿﻦ ﺍﯾﺖ ﺍﻟﻠﻪ ﺻﺎﻧﻌﯽ

ﺭﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﺍﮔﻪ ﺧﻮﺩﻣﻮﻧﯽ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﭘﻮﭘﻮﻟﯿﺴﺘﯽ

ﺍﮔﻪ ﺭﺋﯿﺲ ﺟﻤﻬﻮﺭﺵ ﺍﺻﻼﺣﺎﺗﯽ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺗﺎﺑﻊ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻣﺪﺭﻧﯿﺘﻪ

ﺗﻪ ﺭﯾﺶ ﺍﮔﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﮊﯾﮕﻮﻝ ﺷﺪﻥ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﯽ ﻋﺸﻖ ﺑﻌﻀﯿﺎ

ﺍﮔﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﻣﺴﺠﺪﯼ ﻭ ﻫﯿﺎﺗﯽ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺍﻣﻞ ﻭ ﺑﺪﺑﺨﺖ ﻭ ﺳﯿﺐ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﺧﻮﺭ

ﺍﮔﻪ ﺍﺯﺷﻮﻥ ﺍﻧﺘﻘﺎﺩ ﮐﻨﯽ ﻣﯿﺸﯽ ﺗﻨﺪﺭﻭ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﻃﯽ

ﺍﮔﻪ ﻓﺤﺎﺷﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﺎﻣﻮﺳﺖ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﮕﯿﺮﻥ ﻣﯿﺸﻪ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﯼ ﻭ ﺍﺯﺍﺩﯼ ﺑﯿﺎﻥ

ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺭﺍﯼ ﺍﮔﻪ 11 ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﮕﻦ تقلﺐ !! ﺷﺪﻩ

ﺍﮔﻪ ﭼﻨﺪ ﺻﺪ ﻫﺰﺍﺭﺗﺎ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﮕﻦ ﺍﯾﺮﺍﻥ !! ﺑﻪ ﺷﻤﺎﻫﺎ ﻧﻪ ﮔﻔﺖ !!!

ﻣﺠﻠﺴﯽ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺣﺮﻭﻡ ﺧﻮﺭ ﻫﺴﺘﻦ

ﻭﻟﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺳﻢ ﻋﻠﯽ ﻣﻄﻬﺮﯼ ﻣﯿﺎﺩ ، ﻣﺠﻠﺲ ﻣﯿﺸﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﻣﻠﺖ !!!!!

ﺗﺒﺮﯾﮏ ﺍﮔﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﻋﯿﺪ ﻏﺪﯾﺮ ﻭ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﻋﺮﺏ ﭘﺮﺳﺘﯽ

ﺍﮔﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﮐﺮﯾﺴﻤﺲ ﻭ ﻭﻟﻦ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺁﺧﺮ ﺑﺎﮐﻼﺱ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﯼ

ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺍﮔﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﻗﺮﺑﻮﻧﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺣﯿﻮﻭﻥ ﺯﺑﻮﻥ ﺑﺴﺘﻪ

ﺍﮔﻪ ﻭﺍﺳﻪ ﮐﻠﻪ ﭘﺎﭼﻪ ﺍﺵ ﺑﺎﺷﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﻟﺬﯾﺬﺗﺮﯾﻦ ﻏﺬﺍ !!!!

ﺁﺧﻪ ﺗﻮ ﺗﺎﺑﺴﺘﻮﻥ ﮐﯽ ﭼﺎﺩﺭ ﺳﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺧﻔﻤﻮن ﮐﻨﯽ؟

ﻭﻟﯽ ﺧﺐ ﺗﻮﯼ ﺯﻣﺴﺘﻮﻥ ﻣﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﻣﺎﻧﺘﻮ ﺗﻨﮓ ﻭ ﺳﺎﭘﻮﺭﺕ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ !!

" ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﻭﻧﺎ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﯿﺪ

... دنیاى اسلام امروز احتیاج دارد به روى آوردن به اندیشه، روى آوردن به فکر، عادت کردن به اندیشیدن، مسائل را درست فهمیدن، درست تحلیل کردن. دنیاى اسلام امروز احتیاج دارد به شناختن حقیقى جبهه‌ى دشمن امّت اسلامى؛ دشمنان‌مان را بشناسیم، دوستانمان را بشناسیم. گاهى دیده شده است که مجموعه‌اى از ما مسلمان‌ها با دشمنان خودمان همدست شدیم، براى زدن دوستان خود، براى زدن برادران خود! خب، این به ما لطمه می‌زند؛ این امّت اسلامى را دچار آشفتگى می‌کند، دچار ضعف میکند؛ این ناشى از نداشتن بصیرت است. امروز دنیاى اسلام به این بصیرت احتیاج دارد، به این تدبّر و اندیشه احتیاج دارد، به اثاره‌ى دفائن عقول احتیاج دارد: وَ یُثیروا لَهُم دَفائِنَ العُقول. (نهج البلاغه، خطبه اول) . نیاز مهمّ دیگر دنیاى اسلام اتّحاد است؛ باید از اختلافات جزئى، اختلافات سلیقه‌اى، اختلافات عقیدتى عبور کرد و امّت واحده تشکیل داد: اِنَّ هذِهِ اُمَّتُکُم اُمَّةً وَحِدَةً وَ اَنَا رَبُّکُم فَاعبُدون (سوره‌ى انبیاء، آیه‌ى ۹۲)؛ خداى متعال این‌جور می‌فرماید. اعتقاد به قرآن، اعتقاد به پیامبر، اعتقاد به خداى واحد، اعتقاد به کعبه‌ى واحد و قبله‌ى واحد، درمقابل‌داشتنِ جبهه‌ى واحد دشمن، اینها کافى نیست براى اتّحاد دنیاى اسلام؟ چرا عدّه‌اى نمی‌فهمند؟ چرا عدّه‌اى این حقایق روشن را درک نمی‌کنند؟ هدف آمریکا و جبهه‌ى غربى‌ها از ایران‌هراسى و شیعه‌هراسى چیست؟ چرا این را فکر نمی‌کنند؟ رژیم صهیونیستىِ غاصب - که امروز بزرگ‌ترین بلیّه‌ى دنیاى اسلام وجود این رژیم است - باید بتواند با آسودگى زندگى کند، بر مشکلات خودش فائق بیاید، بر عوامل نابودکننده‌اى که بحمدالله در ارکان آن رژیم غاصب وجود دارد فائق بیاید؛ این نمی‌شود مگر اینکه سر مسلمان‌ها را بند کنند،   بین آنها اختلاف بیندازند، مسائل کوچک را براى آنها بزرگ کنند.  به نظر ما بیدارى اسلامى به وجود آمده است؛ سعى شد از سوى دشمنان اسلام که این بیدارى را سرکوب کنند - و یک جاهایى هم سرکوب کردند - امّا بیدارى اسلامى سرکوب شدنى نیست. پرچم اعتزاز به اسلام بلند شده است، برافراشته شده است؛ احساس هویّت اسلامى امروز در مسلمانان، در هر نقطه‌ى عالم، نیرومند شده است و نیرومند خواهد شد. ملّت ایران در این زمینه مسئولیّت‌هاى بزرگى داشته است که انجام داده است، بعد از این هم انجام خواهد داد. ملّت ایران با اعتقاد به قرآن، با اعتقاد به پیام بعثت، با اتّحاد درونى در میان خود، با احساس دلیرى در مقابل دشمن و نترسیدن از دشمن، با احساس امید به وعده‌ى الهى نصرت، که وعده‌ى صریح الهى است و فرمود: اِن تَنصُروا اللَّهَ یَنصُرکُم وَ یُثَبِّت اَقدامَکُم؛ (سوره‌ى محمّد، بخشى از آیه‌ى ۷) و با این ذخیره‌هاى ارزشمند، به پیش می‌رود.   (6/3/1393)